Περιγραφή
Το «Αναποδογύρισέ το: Οπτική Μνήμη» είναι ένα παιχνίδι με κάρτες για εξάσκηση της οπτικής μνήμης. Συγκεκριμένα αποτελείται από 54 κάρτες οι οποίες περιέχουν εικόνες και στις δύο όψεις (η μπροστινή όψη έχει μία εικόνα και η πίσω όψη έχει δύο ή τρεις εικόνες).
Το παιδί πρέπει να κοιτάξει για ορισμένο χρονικό διάστημα τη μπροστινή όψη κάθε κάρτας. Στη συνέχεια, ο εκπαιδευτικός/ γονιός αναποδογυρίζει την κάρτα (από τον οριζόντιο άξονα) και το παιδί βλέπει την πίσω όψη, η οποία περιλαμβάνει δύο ή τρεις παρόμοιες εικόνες, τη μία που είχε δει προηγουμένως και μία ή δύο παρόμοιες με διαφορετικό προσανατολισμό, διαφορετικές θέσεις αντικειμένων ή διαφορετικά χρώματα. Το παιδί θα πρέπει να παρατηρήσει τις εικόνες και να δείξει αυτή που είχε δει προηγουμένως στην μπροστινή όψη.
Αποδεδειγμένα η δραστηριότητα αυτή βοηθά τα παιδιά στην ανάπτυξη της οπτικής μνήμης και της παρατηρητικότητας, νοουμένου ότι γίνεται πάντοτε μια καλή συζήτηση με το γονιό /εκπαιδευτικό /ειδικό αναφορικά με το πώς το παιδί καταφέρνει να θυμάται. Είναι σημαντικό να γίνεται συζήτηση κάθε φορά που το παιδί επιλέγει μια εικόνα, είτε είναι σωστή είτε λάθος, έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να δικαιολογεί τις απαντήσεις του. Με αυτό τον τρόπο, το παιδί σιγά-σιγά μαθαίνει να κάνει συσχετισμούς για να θυμάται πιο εύκολα. Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να μπορεί να δικαιολογεί την απάντησή του και να μπορεί να πει γιατί θυμάται κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο της εικόνας.
Παράδειγμα παιχνιδιού
Στις πιο κάτω εικόνες φαίνονται τρία παραδείγματα καρτών. Η εικόνα στα αριστερά είναι η μπροστινή όψη και η εικόνα στα δεξιά είναι η πίσω όψη. Για την κάρτα με την πατούσα, το παιδί μπορεί να πει ότι στην πρώτη εικόνα το μεγάλο δάκτυλο ήταν στα δεξιά του ή το μικρό δάκτυλο στα αριστερά του. Για την κάρτα με τα μπαλόνια θα πρέπει να θυμάται όχι μόνο τα χρώματα των μπαλονιών, αλλά και τη σειρά με την οποία εμφανίζονταν τα χρώματα. Για την κάρτα με τα δύο παιδάκια θα πρέπει να θυμάται ποιο παιδί ήταν δεξιά και ποιο αριστερά, ποιο παιδί κλώτσησε την μπάλα, τι χρώμα ρούχα φορούσαν κ.τ.λ.
Αν το παιδί δεν μπορεί να κάνει τέτοιους συσχετισμούς από μόνο του, θα πρέπει αρχικά ο γονιός/ εκπαιδευτικός να το βοηθήσει, επιδεικνύοντάς του πώς να επικεντρωθεί σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες της εικόνας ή κάνοντας ερωτήσεις σχετικά με την εικόνα, καθώς το παιδί βλέπει την μπροστινή όψη. Μπορεί για παράδειγμα να κάνει ερωτήσεις για τα χρώματα της εικόνας (ποια είναι, με ποια σειρά παρουσιάζονται από αριστερά προς δεξιά ή από πάνω προς τα κάτω κτλ.), ερωτήσεις για την κατεύθυνση της εικόνας (προς τα πού βλέπει το αντικείμενο της εικόνας, προς τα πού βλέπει κάποιο στοιχείο του αντικειμένου της εικόνας, ποιο από τα αντικείμενα της εικόνας είναι πρώτο, ποιο δεύτερο κτλ.) ή να ζητά από το παιδί να περιγράψει την εικόνα. Σιγά-σιγά το παιδί θα μάθει από μόνο του να παρατηρεί περισσότερες λεπτομέρειες και να σκέφτεται τους συσχετισμούς αυτούς.
|
